Het Internationaal Strafhof behoort tot de kroonjuwelen van Den Haag, stad van vrede en recht. ‘All Rise!’ vormt een levendig verslag van het dagelijkse functioneren van het hof, dat sinds de oprichting in 2002 daders van internationale misdrijven vervolgt. Centraal staan de rechtszaken tegen verdachten die beschuldigd worden van internationale misdrijven in Kenia, Ivoorkust, de Centraal-Afrikaanse Republiek, de Democratische Republiek Congo en Libië. Maar het gaat niet goed met het strafhof, dat zware averij oploopt door strubbelingen met regeringen, liegende getuigen, problemen met het strafrechtelijk onderzoek, grove missers van de aanklagers, intimidatie en omkoping. ‘All Rise!’ is het ontluisterende relaas over een instituut dat velen hoop gaf en slachtoffers gerechtigheid beloofde, maar de verwachtingen niet heeft waargemaakt.
All Rise werd genomineerd voor de Brusseprijs, voor het beste journalistieke boek in 2014. De jury oordeelde: ‘Met bewonderenswaardig geduld en toewijding begon Tjitske Lingsma aan een journalistieke speurtocht, resulterend in een grondig, veelzijdig en bovenal ontgoochelend portret van een rechtbank die zijn grote ambities stuk ziet lopen op de harde realiteit van de internationale politiek.’ http://www.fondsbjp.nl/wp-content/uploads/2015/06/site-Juryrapport-Brusseprijs.pdf
‘Een meeslepend boek’, schreef Raymond van den Boogaard in zijn NRC Column – ‘Een rommeltje, dat Haagse Strafhof’ (28 januari 2015).
‘Het is absoluut fantastisch,’ zegt de Belgische radiopresentator Sven Speybrouck aan het begin van het interview over All Rise. ‘Iedereen die zich met recht bezighoudt, zou het moeten lezen. Iedereen die niets van recht weet, zou het ook moeten lezen.’ – 10 januari 2015, de Interne Keuken, Radio 1, VRT http://radioplus.be/#/radio1/herbeluister/e23e6a65-90d2-11e3-b45a-00163edf75b7/
‘Een ontnuchterend boek over het reilen en zeilen van het eerste permanente internationale strafhof in de wereld. All Rise is de neerslag van een zorgvuldige journalistieke speurtocht naar het functioneren van het Strafhof’, schreef Wim Brummelman in zijn NRC-recensie van 3 april 2015. ‘Lingsma’s rechtbankverslagen bieden boeiende inkijkjes in het venijnige steekspel dat aanklagers en verdedigers opvoeren (…). Maar het aangrijpendst zijn steeds weer de getuigenissen van slachtoffers.’
Een functionaris van het Strafhof mailde: ‘Het boek leest als een trein en treft mijns inziens de sfeer goed (…) ook juridisch lijkt het allemaal correct.’
‘Zeker als slachtoffers vertellen over het leed dat hen is aangedaan, snijdt dat door de ziel,’ Maarten Reijnders in Wordt Vervolgd, april 2015.
All Rise! net afgeleverd door de drukker
Ontvangst van All Rise! samen met vormgeefster Helma Timmermans
Met interviewer Chris Kijne, VPRO Bureau Buitenland – zie link hieronder
http://www.radio1.nl/item/247314-De%20mislukking%20van%20het%20Internationale%20Strafhof.html
In 2008 verscheen mijn boek ‘Het Verdriet van Ambon. Een geschiedenis van de Molukken’ waarvoor ik de Dick Scherpenzeelprijs zou krijgen. De jury: ‘Op de eerste bladzijde heb je het al in de gaten: hier is iemand aan het woord die kan schrijven. Zelden zien we zo’n gaaf voorbeeld van betekenis gevende reisjournalistiek.’ Adriaan van Dis las het ‘Verdriet van Ambon’ als voorbereiding voor zijn reis en tv-serie ‘Van Dis in Indonesië’. Tijdens het radioprogramma OVT prees hij het aan als ‘een fantastisch boek!’
De achterflap beschrijft in het kort de inhoud. ‘Het is mei 2000 als een groot passagiersschip in het holst van de nacht opstoomt naar de Molukse archipel, waar christenen en moslims al anderhalf jaar een bloedige oorlog uitvechten. Onder de duizenden passagiers bevindt zich Tjitske Lingsma. Na aankomst ontdekt ze dat de tropische eilanden zijn veranderd in macabere oorden. Dorpen en buurten blijken verwoest. Christenen en moslims leven volstrekt gescheiden van elkaar: massale moordpartijen, plunderingen en brandstichting hebben angst en haat gezaaid.
De zoektocht van Tjitske Lingsma naar de wortels van het conflict voert haar naar het verre verleden, toen de Molukse eilanden nog de enige plek ter wereld waren waar het ‘geurend goud’– kruidnagelen en nootmuskaat – groeide. Speurend naar bronnen en getuigen ontmoet ze de Molukse families Soulisa en Gaspersz die een hoofdrol in het boek spelen. Hun levensverhalen lopen parallel aan de geschiedenis van de archipel.
Het verdriet van Ambon is een journalistiek reisverhaal dat het verleden beschrijft vanuit Moluks perspectief – van de koloniale veldslagen tegen de Molukkers, via de Japanse bezetting, tot de Indonesische onafhankelijkheid en de Molukse republiek, de RMS.
Langzaam wordt duidelijk dat de Molukken afstevenen op een burgeroorlog, die in 1999 losbarst. Ook de Molukse gemeenschap in Nederland zal zich door het conflict mee laten slepen. Geschokt over de verwoestingen die zij over hun samenleving afriepen, proberen christenen en moslims op de Molukken uiteindelijk zelf de oorlog te stoppen.’